Rozwijalnia MÓZGU

Kreatywność – proces twórczy

Piątek, 20. stycznia 2017.

O kreatywności mówi się dużo i często, wszędzie znaleźć można wzmianki i artykuły, więc zastanawiam się o czym napisać. Może najpierw o procesie twórczym.

Proces twórczy

Twórczość jest pojęciem stosowanym w różnych kontekstach, ja chcę przedstawić twórczość jako cechę osób, czyli zdolność do produkowania wytworów. Twórczość ta często zwana jest kreatywnością i jest cechą, która charakteryzuje daną osobę lub grupę osób. Jest to cecha ciągła o różnym natężeniu w zależności od wieku, ćwiczenia umiejętności myślenia twórczego i "geniuszu".
Aktywność twórcza obserwowana jest zazwyczaj poprzez koncepcję społeczną (Nęcka), gdzie najważniejsza jest jedność, a ta otrzymywana jest poprzez wzajemne podchwytywanie i uzupełnianie pomysłów pojedynczych członków danej społeczności. Aby dana grupa mogła tworzyć, niezbędna jest sprawna komunikacja interpersonalna (może później zajmę się tym zagadnieniem i omówię komunikację między członkami danej społeczności twórczej).
Bariery twórcze często przeszkadzają procesowi twórczemu. Biorą się z różnych postaw członków "grupy myślowej" lub złej komunikacji interpersonalnej.

Najczęstsze błędy występujące ze złej komunikacji interpersonalnej to:

• osądzanie – krytykowanie, obrażanie, orzekanie, chwalenie mające na celu ocenianie lub manipulowanie, ocenianie i uogólnianie;
• decydowanie za innych – rozkazywanie, grożenie, moralizowanie, zadawanie niewłaściwych pytań;
• uciekanie od cudzych problemów - doradzanie, zmienianie tematu, logiczne argumentowanie, pocieszanie;
• zachowanie godzące w poczucie wartości innego członka – okazywanie wyższości, nieuzasadnione wypowiedzi innych osób, reagowanie pocieszaniem, obojętność, mówienie bezosobowe lub zajmowanie się czymś innym.

W procesie twórczym biorą udział procesy mentalne, wg psychologów jest to sześć grup:

• abstrahowanie – wyróżniamy dwa typy: negatywną (pomijanie cech nieistotnych) i pozytywną (wyróżnianie cech istotnych);
• dokonywanie skojarzeń – wyróżniamy dwa rodzaje kojarzenia: łańcuch (stopniowe oddalanie się od wyjściowej idei poprzez wprowadzanie kolejnych ogniw łańcucha asocjacyjnego) i gwiazda (otoczenie wyjściowej idei pewna liczbą asocjacji, czyli odpowiedzi tylko na tą ideę);
• rozumowanie dedukcyjne – oparte na logice, dedukcji i sylogizmie;
• rozumowanie indukcyjne – czyli analogiczne, polegające na wyciąganiu wniosków z niepełnego zbioru danych;
• myślenie metaforyczne – polega na porzucaniu prostych i stereotypowych form poszukiwania rozwiązań i skupianiu się na tych bardziej oryginalnych;
• dokonywanie transformacji – zmienianie wszystkich lub tylko niektórych cech danego obiektu.

Poszczególne grupy zostaną niebawem omówione a do nich dołączę zestawy ćwiczeń dla potrenowania szarych komórek.

Wszelkich informacje udzielamy telefonicznie, lub drogą mailową.